Als je over John de Wolf praat, heb je het niet over subtiliteit, maar over pure kracht. Over spierballen, lef, en een dosis bravoure waar menig spits nachtmerries van kreeg. De Schiedammer was geen stylist, geen geboren technicus, maar wél een man die alles uit zijn mogelijkheden haalde. En dat maakte hem uniek.
Van amateur tot angstgegner
Geboren op 10 december 1962 in Schiedam, groeide De Wolf op als straatvoetballer met een ontembare drang om te winnen. Op zijn achttiende werd hij nog teruggezet naar de amateurs van Sparta, maar wie dacht dat hij daar zou blijven, kende zijn karakter niet.
Hij werkte, vocht en knokte zich omhoog. Binnen enkele jaren stond hij weer in het betaalde voetbal, waar zijn reputatie razendsnel groeide. Spitsen zagen hem liever niet tegenover zich. “Intimidatie hoort bij topvoetbal,” zei hij zonder blikken of blozen — en hij meende het.
Bij Sparta was hij de stoere linksback, bij FC Groningen groeide hij uit tot een cultfiguur. Zijn imposante verschijning — brede schouders, wilde haardos, woeste blik — maakte hem tot een icoon van de jaren tachtig.
De Rotterdamse volksheld
De Wolf was echter pas echt thuis in Rotterdam. Toen hij in 1989 tekende bij zijn droomclub Feyenoord, kwam alles samen. De club, de stad, het publiek — het paste bij hem als een leren handschoen.
In De Kuip werd hij een publiekslieveling. Hij vocht voor elke bal alsof zijn leven ervan afhing. Zijn spel was rauw, eerlijk, en doorspekt met passie. Voor de tegenstander was hij een nachtmerrie; voor de fans een volksheld.
Zijn tijd bij Feyenoord kende hoogtepunten én tegenslag. Een zware blessure hield hem bijna een jaar aan de kant, maar De Wolf kwam terug — sterker dan ooit. Hij werd de onverzettelijke leider van een elftal dat begin jaren negentig drie KNVB-bekers en een landstitel won.
De oranje droom
Zijn prestaties bleven ook in Zeist niet onopgemerkt. Bondscoach Dick Advocaat zag in hem de ideale back-up: sterk in de lucht, meedogenloos in duels, en altijd bereid zijn hoofd op het hakblok te leggen.
De Wolf werd opgeroepen voor Oranje, waarin hij zes interlands speelde en zelfs twee keer scoorde. In 1994 nam Advocaat hem mee naar het WK in de Verenigde Staten. Het was de ultieme bekroning van zijn loopbaan — tot het noodlot toesloeg.
Kort voor het toernooi liep hij een zware kuitblessure op. De Wolf moest naar huis, zonder ook maar een minuut gespeeld te hebben. Het was een bittere pil voor de vechter die zijn hele carrière tegen de stroom in had geknokt.
Alsof dat niet genoeg was, kreeg zijn WK een wrange nasmaak toen bleek dat hij in een privékwestie met kaarten op vals spel was betrapt. Het paste niet bij zijn imago, maar De Wolf nam de klap zoals hij dat altijd deed: rechtop, met kin omhoog.
Engeland en daarna
Na het WK lonkte het buitenland. In Engeland, het land van harde duels en open voetbal, vond De Wolf een nieuwe uitdaging bij Wolverhampton Wanderers. Daar voelde hij zich thuis — ruig voetbal, eerlijke strijd, precies zijn wereld.
Toch bleef het avontuur kort. Daarna volgden nog enkele jaren bij kleinere clubs zoals VVV-Venlo, Helmond Sport en Hapoel Ashkelon in Israël. Het waren de nadagen van een loopbaan waarin karakter altijd belangrijker was dan talent.
Een man van staal en gevoel
Wie John de Wolf zegt, zegt strijdlust. Maar onder dat ruwe uiterlijk zat meer. Hij was ook een man van gevoel, een speler die zijn ploeggenoten beschermde en zijn supporters respecteerde.
Tot op de dag van vandaag is De Wolf een symbool van eerlijk voetbal — van werken voor elke meter, van spelen met het hart op de tong. Zijn uitspraak “Intimidatie hoort bij topvoetbal” is legendarisch, maar nog belangrijker is wat hij echt belichaamde: lef, loyaliteit en liefde voor het spel.
Na zijn actieve carrière vond hij opnieuw zijn plek bij Feyenoord, als assistent-trainer en clubman in hart en nieren. Het bewijs dat echte clubiconen nooit verdwijnen — ze blijven, in het gras, op de tribune, in het geheugen van de stad.
Kadertekst: Feiten & mijlpalen
- Naam: John de Wolf
- Geboren: 10 december 1962, Schiedam
- Positie: Verdediger
- Clubs: Sparta, FC Groningen, Feyenoord, Wolverhampton Wanderers, VVV, Helmond Sport, Hapoel Ashkalon
- Interlands: 6
- Doelpunten voor Oranje: 2
- Hoogtepunt: Landskampioen met Feyenoord (1993)
- Bijnaam: Wolfman